گشایش بخت در عرض یک هفته با خواندن سوره الرحمن + متن
سوره الرحمن یکی از سوره‌های قرآن کریم و تنها سوره‌ای است که با یکی از زیباترین نام‌های خداوند آغاز شده و قبل از آن هیچ کلمه‌ای وجود ندارد. در کتب متعددی آمده است که نام دوم سوره الرحمن عروس قرآن است. همان گونه که عروس به زیورآلات و لباس های فاخر آراسته شده است، قرآن نیز با سوره الرحمن که صلوات خداوند متعال را بر خلقش ذکر کرده است، آراسته است. همچنین نام رحمان یکی از زیباترین اسماء خداوند – جل جلاله – است; باعث می شود بنده مهربانی و رحمت و عطوفت و بخشش و احسان خداوند را احساس کند.
رَّحْمَنُ ﴿۱﴾
خداوند رحمن. (۱)
عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿۲﴾
قرآن را تعلیم فرمود. (۲)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿۳﴾
انسان را آفرید. (۳)
عَلَّمَهُ الْبَیَانَ ﴿۴﴾
و به او بیان را تعلیم کرد. (۴)
الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿۵﴾
خورشید و ماه بر طبق حساب منظمی میگردند. (۵)
وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ ﴿۶﴾
و گیاه و درخت برای او سجده میکن (۶)
وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ ﴿۷﴾
و آسمان را برافراشت و میزان و قانون (در آن) گذاشت. (۷)
أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ ﴿۸﴾
تا در میزان طغیان نکنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید). (۸)
وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ ﴿۹﴾
وزن را بر اساس عدل برپا دارید و در میزان کم نگذارید. (۹)
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿۱۰﴾
و زمین را برای خلایق آفرید. (۱۰)
فِیهَا فَاکِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَکْمَامِ ﴿۱۱﴾
که در آن میوه ها و نخلهای پرشکوفه است. (۱۱)
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ ﴿۱۲﴾
و دانه هائی که همراه با ساقه و برگی است که به صورت کاه درمی آید، و گیاهان خوشبو. (۱۲)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۱۳﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را تکذیب میکنید شما ای گروه انس و جن ؟ (۱۳)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ کَالْفَخَّارِ ﴿۱۴﴾
انسان را از گل خشکیده ای همچون سفال آفرید. (۱۴)
وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ ﴿۱۵﴾
و جن را از شعله های مختلط و متحرک آتش! (۱۵)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۱۶﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (۱۶)
رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ ﴿۱۷﴾
او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است. (۱۷)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۱۸﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (۱۸)
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿۱۹﴾
دو دریای مختلف را در کنار هم قرار داد، در حالی که با هم تماس دارند. (۱۹)
بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا یَبْغِیَانِ ﴿۲۰﴾
اما در میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمیکند! (۲۰)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۱﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (۲۱)
یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿۲۲﴾
از آن دو لؤ لؤ و مرجان خارج میشود. (۲۲)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۳﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (۲۳)
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ کَالْأَعْلَامِ ﴿۲۴﴾
و برای او است کشتیهای ساخته شده ای که در دریا به حرکت درمی آیند که همچون کوهی هستند! (۲۴)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۵﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (۲۵)
کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿۲۶﴾
تمام کسانی که روی آن (زمین) هستند فانی میشوند. (۲۶)
وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ ﴿۲۷﴾
و تنها ذات ذو الجلال و گرامی پروردگارت باقی میماند. (۲۷)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۸﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (۲۸)
یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ﴿۲۹﴾
تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند از او تقاضا میکنند، و او هر روز در شان و کاری است. (۲۹)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۰﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (۳۰)
سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیُّهَ الثَّقَلَانِ ﴿۳۱﴾
به زودی به حساب شما میپردازیم ای دو گروه انس و جن. (۳۱)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۲﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (۳۲)
یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿۳۳﴾
ای گروه جن و انس! اگر میتوانید از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید، ولی هرگز قادر نیستید مگر با نیروئی (الهی). (۳۳)
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۴﴾
پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ (۳۴)
یُرْسَلُ عَلَیْکُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ ﴿۳۵﴾