17 خوراکی معجزه آسا برای رفع گرفتگی عضلات!

از جمله بیماری هایی که تغذیه و مصرف مواد خوراکی مناسب می تواند بهترین درمان برای آن در نظر گرفته شود، گرفتگی عضلات است و این مواد خوراکی در دسته خوراکی های بازکننده عضلات قرار می گیرند. ممکن است کمبود بعضی از ویتامین‌ ها و مواد معدنی ریسک ابتلا به گرفتگی عضلات و گرفتگی ماهیچه‌ ها را در بدن شما افزایش دهد ولی با مصرف خوراکی های بازکننده عضلات می توانید درد و گرفتگی آن را کنترل کنید. در ادامه با سبک زندگی همراه باشید تا بهترین خوراکی های بازکننده عضلات رو به شما معرفی کنیم.

موزها

احتمالا می دانید که موزها منبع خوبی از پتاسیم هستند. اما آن ها منیزیم و کلسیم هم دارند.3 مورد از 4 موادی که برای کاهش گرفتگی ماهیچه ها به آن نیاز دارید در این میوه زرد رنگ موجود است. تعجبی نیست که موزها انتخاب محبوب، آسان برای تسکین گرفتگی باشند.

سیب زمینی شیرین

سیب زمینی های شیرین هم مانند موزها برای شما پتاسیم، کلسیم و منیزیم را به همراه دارند. علت برتری این ماده به موز این است که 6 برابر کلسیم بیش تری دارد و این فقط در مورد سیب زمینی های شیرین نیست:

سیب زمینی های معمولی و حتی کدو تنبل ها هم منبع خوبی برای این سه ماده مغذی هستند. علاوه بر این، کدو تنبل و سیب زمینی هم به طور طبیعی آب زیادی دارند، بنابراین می توانند به حفظ آب بدن تان هم کمک کنند.

آووکادو

آووکادو یک توت سبزو خامه ای (بله واقعا یک توت است) است که دو برابر بیش تر از سیب زمینی شیرین یا موز پتاسیم دارد (حدود 975میلی گرم) . پتاسیم ماده مهمی است چون به فعالیت ماهیچه ها کمک می کند و قلب را سالم تر نگه می دارد.

بنابراین، به جای مایونز در ساندویچ از پوره آووکادو استفاده کنید یا یک تکه از آن را به سالاد تان اضافه کنید تا ماهیچه ها را از گرفتگی حفظ کند. این ماده خوراکی، چربی و کالری زیادی دارد، پس این نکته را هم به خاطر داشته باشید.

لوبیا و عدس

حبوباتی مانند لوبیا و عدس سرشار از منیزیم هستند. یک فنجان عدس پخته شده حدود 71 میلی گرم منیزیم دارد و یک فنجان لوبیای سیاه پخته تقریبا دو برابر آن یعنی 120 میلی گرم منیزیم دارد.

علاوه بر این آن ها سرشار از فیبر هستند و مطالعه نشان می دهد که غذاهای غنی از فیبر می توانند به تسکین گرفتگی عضلات و همان میزان به کنترل قند خون و سطوح پایین کلسترول "بد" LDL در شما کمک کنند.

ملون ها

این میوه ها همگی دارای پتاسیم، مقدار خوبی منیزیم، کلسیم و کمی سدیم هستند. سدیم و آب ماده اصلی هستند چون زمانی که ورزش می کنید بدن تان با عرق کردن سدیم بیش تری را دفع می کند.

اگر آب زیادی را از دست بدهید، بدن تان دچار کم آبی می شود و گرفتگی عضلات رخ می دهد. خوردن یک فنجان آب طالبی بعد از ورزش می تواند برای شما بسیار مفید باشد.

شیر

شیر یک منبع طبیعی برای الکترولیت هایی مانند کلسیم، پتاسیم و سدیم است. این ماده هم برای پر آب کردن بدن تان خوب است.

شیر حاوی پروتئین است و به ترمیم بافت عضلات بعد از ورزش کمک می کند. همه مواد غذایی که در بالا گفته شد می توانند به محافظت از ماهیچه در مقابل گرفتگی کمک کنند.

گیلاس

تحقیقات بسیاری بر روی تارت گیلاس و آب گیلاس و تاثیر این ماده بر کاهش آسیب عضلانی انجام شده است. این تحقیقات ثابت کرده اند گیلاس یکی از مواد غذایی که باعث شل شدن عضلات میشود است. آنتوسیانین و فلاونوئید موجود در این میوه، خواص ضد تورمی و آنتی اکسیدانی دارند. این دو ماده از فعالیت ترکیبات ایجاد کننده درد در بدن جلوگیری می کنند.

در تحقیقاتی که بر روی ورزشکاران انجام شده ثابت شده است که خوردنی های حاوی گیلاس درد را کاهش داده، توان عضلانی را برگردانده، تورم را کمتر و استرس اکسیداتیو را هم به شکل چشمگیری از بین می برد. ورزشکاران شرکت کننده در این تحقیقات دو روز بعد از انجام مسابقات خود، حداقل روزی دو بار، 8 تا 12 انس آب گیلاس مصرف کرده اند.

کافئین

جلب است بدانید که نوشیدنی های حاوی کافئین مانند چای و قهوه هم می توانند درد و اسپاسم عضلانی را برطرف کنند. کافئین یکی از مواد هایپرآلژِزی است. هایپرآلژِزی ها، موادی هستند که درد را کاهش می دهند. بنابراین جای هیچ تعجبی ندارد اگر بگویم 200 میلی گرم چای می تواند درد عضله دوسربازو را کاهش دهد. در تحقیقاتی دیگر هم ثابت شده که مصرف کافئین پیش از ورزش می تواند درد عضلانی ران ها را کاهش دهد.

زردچوبه

همگی خیلی خوب می دانیم که زردچوبه پای ثابت طب های سنتی در سراسر دنیاست. زردچوبه همچنین در لیست مواد غذایی برای شل شدن عضلات نیز قرار دارد. از این ماده برای درمان زخم ها، تورم و درد استفاده می شود. کورکومین موجود در این ماه درست مانند داروهای غیراستروئیدی خواص ضد تورمی دارد. آزمایش زردچوبه بر نمونه های غیر انسانیِ آزمایشگاهی منجر به شل شدن عضلات شده است. عملکرد کورکومین موجود در زردچوبه از طریق تاثیر بر کانال های کلسیم پتاسیم بوده و از این راه است که درد را کاهش می دهد.

فلفل چیلی

فلفل چیلی ترکیبی بیواکتیو دارد به نام کپسایسین. این ماده خاصیتی درست شبیه به یک مسکن دارد! کپسایسین اعصاب دریافت کننده پیام درد را از طریق ورود کلسیم به ماهیچه ها بی حس می کند. جالب است بدانید که بسیاری از پماد های موضعی در ترکیبات خود کپسایسین دارند و از این راه درد را کمتر کرده و عضلات را شل می کنند.

البته قبل از استفاده از کپسایسین اطمینان حاصل کنید که به این ماده حساسیت ندارید. خوردن و تماس کپسایسین با چشم بسیار خطرناک بوده و منجر به خارش و حتی سوزش می شود.  میزان عوارض حساسیتی ناشی از کپسایسین به درصد وجود این ماده در پماد بستگی دارد.

بابونه

بابونه خواص ضد اسپاسم، ضد تورم و ضد عفونی کننده دارد. تحقیقات انجام شده بر این ماده ثابت کرده است که بابونه حداقل 4 ترکیب دارد که منجر به کاهش درد و گرفتگی عضلات انسان و حیوان می شود. روغن بابونه هم یکی از متداول ترین روغن های گیاهی در از بین بردن گرفتگی های عضلانی است. از تی بگ های بابونه که در آب گرم قرار داده می شوند، به عنوان درمان موضعی برای از بین بردن درد در نواحی خاص استفاده می شود. یکی از بهترین راهکارها برای شل کردن عضلات ترکیب چند قطره روغن بابونه، نارگیل و زیتون و ماساژ دادن ناحیه دردناک است.

نعناع کوهی

نعناع کوهی یکی از پرکاربرد ترین مواد در آشپرخانه های سراسر دنیاست. این گیاه خواص ضد اسپاسمی داشته و به همین خاطر است که خوردن آن دردهای شکمی را از بین می برد. این گیاه ترکیبات بیواکتیو دارد و با تاثیر بر کانال های کلسیم-پتاسیم موجود در ماهیچه ها درد عضلانی را کمتر می کند. یکی از مرسوم ترین روش های استفاده از نعناع کوهی قرار دادن برگ های خشک این گیاه درون پارچه، گرم کردن آن و قرار دادنش بر روی محل درد است. ماساژ ترکیب روغن نعناع کوهی، روغن زیتون و نارگیل هم می تواند راهکاری خوب برای کاهش درد و شل شدن عضلات باشد. بنابراین نعناع کوهی را در فهرست غذاهای شل کننده عضلات قرار دهید.

انار

یکی دیگر از میوه هایی که سرشار از ترکیبات بیواکتیو بوده و درد و اسپاسم عضلانی را کم می کنند، انار است. در تحقیقات متمرکزی که بر روی وزنه برداران انجام شده، ثابت شده است که مصرف آب انار پس از بلند کردن وزنه درد ناحیه زانو را کمتر می کند. علاوه بر این مصرف آب انار به مدت 2 روز، فشار خون را کم کرده و به ترمیم بافت های آسیب دیده عضلات پس از تمرینات سنگین کمک شایانی می کند.

بلوبری

بلوبری میوه ای مغذی با ترکیبات آنتی اکسیدانی فراوان است. در تحقیقاتی که بر روی خانم ها انجام شده، ثابت شده است که مصرف اسموتی بلوبری پیش و پس ازتمرین به بهبود و ترمیم بافت های عضلانی کمک شایانی می کند.

علف لیمو

علف لیمو نام گیاهی است که به صورت سنتی در طب چینی، هندی و برزیلی مورد استفاده قرار گرفته و درد شکم و آتروز را کم می کند. در تحقیقاتی که بر روی حیوانات آزمایشگاهی انجام شده، ثابت شده است که برگ، ریشه و ساقه های گیاه علف لیمو در شل شدن عضلات هم نقش چشمگیری دارد. از این گیاه می توان دم نوش هم درست کرد. ماساژ روغن این گیاه هم می تواند در بهبود دردهای عضلانی موثر باشد.

غذاهای سرشار از منیزیم

کمبود منیزم منجر به اسپاسم عضلانی در پاها، گردن، پشت، صورت و ساق می شود. بنابراین مصرف غذاهای سرشار از منزیم می تواند درد و گرفتگی های عضلانی را کاهش دهد.

غله، حبوبات، مغزها، و برگ سبز گیاهان سرشار از منیزیم است. برخی مطالعات نشان داده است که منیزیم تنها بر گروه خاصی از گرفتگی های عضلانی تاثیر دارد. بنابراین بهتر است مکمل های حاوی منیزیم را تنها با تجویز پزشک و در صورت نیاز مصرف کنید.

آب پرتقال

یک فنجان آب پرتقال تازه آب زیادی برای هیدراته کردن بدن تان دارد. همچنین این آب میوه در هر فنجان 500 میلی گرم پتاسیم دارد که این میزان در میان آب میوهای دیگر برجسته است. آب پرتقال 27 میلی گرم کلسیم و منیزیم دارد. برای تقویت بیش تر از برندهای غنی شده با کلسیم استفاده کنید.

منبع: مینویسم